Wieś położona w środkowej części gminy Grabowiec, w obrębie Działów Grabowieckich. Pierwszy raz miejscowość wymieniona jest w roku 1472, kiedy Mikołaj [Skomorowski?] posiadał tu 2 łany użytków, 1 młyn i 1 służkę (A. Janeczek, A. Swieżawski 1991, s. 38). Rejestr poborowy z 1531 roku notował w Skomorochach Małych] 3 łany użytków, natomiast w 1578 roku wieś należała do Piotra, Feliksa i Mikołaja Skomorowskich, którzy posiadali 1 łan ziemi i do Marcina Hostyńskiego właściciela 5/8 łana użytków, 2 zagrodników z ziemią i 1 zagrodnika bez ziemi (A. Jabłonowski 1902, s. 225 i 250). W 1606 roku właścicielem wsi był Mikołaj Hostyński, syn Stanisława (APL, Ks.GGrab., nr 75, s. 1053). W 1633 roku Samuel Skomorowski, właściciel części wsi sprzedał innemu szlachcicowi (prawdopodobnie Piotrowi Gorzkowskiemu lub Marcinowi Jaślikowskiemu - współwłaścicielom wsi) swojego zagrodnika (APL, Ks.GGrab., nr 28, s. 1128-1129, 1230-1231 i 1698-1699). Na początku XVII wieku część wsi należała do Stanisława Stachnika Skomorowskiego, który żonie swej Katarzynie Komorowskiej zapisał 2000 florenów na Skomorochach Małych (A. Boniecki, t. XI, s. 14). W 1630 roku Paweł i Ostap, synowie Andrzeja oraz Piotr Gorzkowscy herbu Tarnawa dziedziczyli na Skomorochach [Małych] (A. Boniecki, t. VI, s. 306). W 1647 roku występowali Jan i Marcin Skomorowscy ze Skomoroch Małych (K. Niesiec-ki, t. VIII, s. 382). W 2 poł. XVIII wieku część wsi należała do Antoniego i Petronelli ze Skomorowskich Lipskich, po których dziedziczył syn Józef Lipski. Następnymi właścicielkami wsi były córki Józefa - Elżbieta zamężna za Wójcickim i Magdalena zamężna za Bobrowskim, po których w 1863 roku był otwarty spadek (A. Boniecki, t. XIV, s. 32; APZ, Akta hipoteki Skomorochy Małe). W 1814 roku część wsi należała do Sobieszczań-skiej, dalsze części do innej szlachty (J. A. Wadowski 1907, s. 278), zapewne Skomorowskich, bowiem według z tabel protestacyjnych z 1846 roku wieś należała do 15 różnych przedstawicieli tego rodu. W końcu XIX wieku istniał w Skomorochach Małych młyn wodny. Spis z 1827 roku notował wieś w powiecie hrubieszowskim i parafii Grabowiec. Liczyła wówczas 38 domów i 188 mieszkańców (Tabella..., t. II, s. 175). Przed 1834 rokiem część wsi była w posiadaniu Antoniego Czarnołuskiego, po którym odziedziczyły Dwór w Skomorochach Małychdzieci: Michalina zamężna za Leonem Trzcińskim, Antonina zamężna za Franciszkiem Kuleszą i Ignacy Czarnołuski. Wówczas w folwarku był chlew, spichlerz, 2 szopy, z których jedna służyła za stajnię, obory, browar, wołownia i studnia. Ponadto obejmował on 3 morgi ogrodów, II mórg łąk, 114 mórg gruntów ornych. 2 włościan, 2 chałupników i 3 chałupy pod lasem (DzUGL z 1834 r., s. 732-733). Od 1895 roku właścicielem wsi był Stefan Olszewski, syn Ludwika, który kupił 2/3 od Feliksa Świdnickiego. W 1911 roku majątek rozparcelowano (APZ, Akta hipoteki Skomorochy Małe). W 1888 roku folwark Skomorochy Małe A liczył 381 mórg, w tym 295 mórg ziemi ornej, 41 mórg łąk, 9 mórg lasu, 32 morgi odpadków i 4 morgi nieużytków. W folwarku były 4 budynki murowane i 10 drewnianych. Wieś Skomorochy Małe liczyła 15 domów i 104 morgi ziemi. Folwark dóbr Skomorochy Małe B, C, D, F liczył w 1875 roku 314 mórg, w tym 253 morgi ziemi ornej, 22 morgi łąk, 1 morgę pastwisk, 34 morgi lasu, 2 morgi zarośli i 2 morgi nieużytków. W folwarku było 6 budynków drewnianych (SGKP, wypisy, s. 348). Według spisu z 1921 roku wieś wraz z kolonią liczyła łącznie 60 domów i 417 mieszkańców, w tym 1 Ukrainiec (Skorowidz..., t. IV, s. 30). 10 lutego 1943 roku Niemcy wysiedlili Skomorochy Małe. Podczas akcji hitlerowcy zastrzelili trzech mieszkańców (Biuletyn GKBZHwP, t. IX, s. 187). Na miejsce ludności polskiej Niemcy osadzili Ukraińców (W. Bondyra 1993, s. 103)..